In deze tijd gaat er zoveel door mij heen, wordt er zoveel aangeraakt. Ik denk dagelijks na over de enorme kracht die wij hebben en niet lijken te gebruiken. We zouden zo goed kunnen verbinden op grote schaal. Steeds komen die mobieltjes weer in mijn gedachten. De magneet in onze hand. We bevinden ons volgens mij in een behoorlijk verslaafde maatschappij, op allerlei gebied: drank, drugs, mobiel, stress. We zijn allemaal misschien wel een beetje behoorlijk verdoofd, in slaap. En ik weet niet hoe we meer wakker kunnen worden waardoor we elkaar weer zien, waardoor we meer vanuit ons hart gaan leven, waardoor we meer tijd in de natuur doorbrengen, waardoor we minder kopen, waardoor we minder drinken, waardoor jongeren (en ouderen) het niet meer gewoon vinden om naar een feestje te gaan waar iedereen ectasie of anders gebruikt.
Wij worden uitgenodigd om op te gaan staan en los te laten wat niet langer past.
Ook in ben verslaafd. Ik zit veel te veel achter mijn mobiel, ik drink te veel koffie en ik zorg lang niet altijd goed voor mezelf.
Hoe kunnen we elkaar weer vinden? Natuurlijk ligt de uitnodiging in het vinden van jezelf. Ik wil jullie ook vinden, uitreiken, het samen doen. Ik mis verbinding op grote schaal. Het met elkaar doen. Daar ligt voor mij de oplossing van veel grote uitdagingen op dit moment.
Herkennen jullie dit?